ਉੜਾ- ਉੜਾ ਉੱਚਾ ਹੋ ਕੇ ਬੋਲੇ
ਆੜ੍ਹਾ- ਅੜ੍ਹੀ ਪੂਰੀ ਕਰੇ
ਈੜ੍ਹੀ- ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੋਵੇ
ਸੱਸਾ- ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਲੜ੍ਹੇ
ਹਾਹਾ- ਕੁੱਟ ਹਾਹੇ ਨੂੰ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਹਾਹਾ ਰੋਵੇ ਕੁਰਲਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੁੱਲਕੇ ਨਾ ਆਵੇ
ਕੱਕਾ- ਕੱਢ ਕਿਰਪਾਨ
ਖੱਖਾ- ਖੜ੍ਹ ਬਾਰ ਮੂਹਰੇ
ਗੱਗਾ- ਗਾਲ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਦੇਵੇ
ਘੱਗਾ- ਘਰ ਉਹਦੇ ਮੂਹਰੇ
ਅਇੰਆ- ਕੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹਾਹੇ ਤਾਈਂ ਪਾਣੀ ਪਿਆਵੇ
ਨਾਲੇ ਆਖੇ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ ----
ਚੱਚਾ- ਚੱਲੇ ਗਾ ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ
ਛੱਛਾ- ਛੱਡਣਾ ਨੀ ਖਹਿੜਾ
ਜੱਜਾਂ- ਜਾਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ
ਝੱਜਾ- ਬਿਨਾਂ ਝਗੜਾਂ ਨਿਬੇੜੇ
ਵਾਵਾ- ਵਾਏ ਵਾਏ ਕਰ ਭੱਜਿਆ ਹਾਹੇ ਕੋਲੋ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਇਹਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਭੁੱਲਕੇ ਨਾ ਆਵੇ---
ਟੈਟਾਂ- ਟੱਲੀ ਵਾਂਗੂੰ ਖੜਕਾਤਾ
ਠੱਠਾ- ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਠੀਕ
ਡੱਡਾ- ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੇਠਾ
ਢੱਢਾ- ਬਣਕੇ ਉਹ ਢੀਠ
ਯਾਣਾ- ਗੁਣ-ਗੁਣ ਕਰਦਾ ਹੀ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ---
ਤੱਤਾ- ਚਲਦਾ ਸੀ ਤੱਤਾ
ਥੱਥਾ- ਥੱਲੇ ਲਿਆ ਧਰ
ਦੱਦਾ- ਦੇਉ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਪੈਸੇ
ਧੱਦਾ- ਗੋਡੇ ਥੱਲੇ ਧਰ
ਨੰਨਾ- ਨੱਕ ਨਾਲ ਕੱਢਦਾ ਲਕੀਰਾਂ ਉੱਥੋ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਜਦੋ ਲੜਦੇ ਨੇ ਇਹ ਭਾਈ ਪਾਸਾਂ ਵੱਟ ਜਾਵੇ-
ਪੱਪਾ- ਪਾਰਾ ਉੱਤਰ ਗਿਆ ਹੇਠਾਂ
ਫੱਫਾ- ਹੋ ਗਿਆਂ ਪੂਰਾ ਫਿੱਟ
ਬੱਬਾ- ਬਦਨਾਮ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆਂ
ਭੱਬਾ- ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਮੰਮਾ- ਹਰੇਕ ਤਾਈਂ ਪਦਵੀ ਮਹਾਨ ਦੀ ਦਿਵਾਵੇ
ਪਰ ਕਹਿੰਦਾ ਇਹਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਕੋਲੋ ਦੂਰ ਦੀ ਹੀ ਜਾਵੇ---
ਯਈਆ- ਯੱਕਾ ਗਿਆਂ ਮਿਲ
ਰਾਰਾ- ਰਸਤੇ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਲ਼ੱਲਾ- ਲੜਾਈ ਗਈ ਮਿਟ
ਵਾਵਾ-ੰਿਵੰਦਰੀ ਨੇ ਹੋ ਪੈਂਤੀ ਇੱਕ ਮਿੱਕ
ੜਾੜਾ- ਨਿਬੇੜੇ ਵਾਲੇ ਅੱਖਰ ਦ
ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਜਾਵੇ
ਅੰਤ ਚ ਨਬੇੜਾ ੜਾੜਾ ਹੀ ਕਰਾਵੇਂ
ੜਾੜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਬੰਦਾ ਮਾੜਾ ਜਿਹੜਾ ਚੁਗਲੀ ਹੈ ਲਾਵੇ
ਉਹ ਬੰਦਾ ਨਹੀ ਹੂੰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਤੇਲ ਮੱਚਦੀ ਤੇ ਪਾਵੇ---
ਆੜ੍ਹਾ- ਅੜ੍ਹੀ ਪੂਰੀ ਕਰੇ
ਈੜ੍ਹੀ- ਇੱਕ ਦਿਨ ਦੋਵੇ
ਸੱਸਾ- ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਲੜ੍ਹੇ
ਹਾਹਾ- ਕੁੱਟ ਹਾਹੇ ਨੂੰ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਹਾਹਾ ਰੋਵੇ ਕੁਰਲਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੁੱਲਕੇ ਨਾ ਆਵੇ
ਕੱਕਾ- ਕੱਢ ਕਿਰਪਾਨ
ਖੱਖਾ- ਖੜ੍ਹ ਬਾਰ ਮੂਹਰੇ
ਗੱਗਾ- ਗਾਲ੍ਹਾ ਬਹੁਤ ਦੇਵੇ
ਘੱਗਾ- ਘਰ ਉਹਦੇ ਮੂਹਰੇ
ਅਇੰਆ- ਕੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹਾਹੇ ਤਾਈਂ ਪਾਣੀ ਪਿਆਵੇ
ਨਾਲੇ ਆਖੇ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ ----
ਚੱਚਾ- ਚੱਲੇ ਗਾ ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ
ਛੱਛਾ- ਛੱਡਣਾ ਨੀ ਖਹਿੜਾ
ਜੱਜਾਂ- ਜਾਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ
ਝੱਜਾ- ਬਿਨਾਂ ਝਗੜਾਂ ਨਿਬੇੜੇ
ਵਾਵਾ- ਵਾਏ ਵਾਏ ਕਰ ਭੱਜਿਆ ਹਾਹੇ ਕੋਲੋ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਇਹਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਭੁੱਲਕੇ ਨਾ ਆਵੇ---
ਟੈਟਾਂ- ਟੱਲੀ ਵਾਂਗੂੰ ਖੜਕਾਤਾ
ਠੱਠਾ- ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਠੀਕ
ਡੱਡਾ- ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਹੇਠਾ
ਢੱਢਾ- ਬਣਕੇ ਉਹ ਢੀਠ
ਯਾਣਾ- ਗੁਣ-ਗੁਣ ਕਰਦਾ ਹੀ ਨੱਕ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ---
ਤੱਤਾ- ਚਲਦਾ ਸੀ ਤੱਤਾ
ਥੱਥਾ- ਥੱਲੇ ਲਿਆ ਧਰ
ਦੱਦਾ- ਦੇਉ ਦੁੱਧ ਨਾਲ ਪੈਸੇ
ਧੱਦਾ- ਗੋਡੇ ਥੱਲੇ ਧਰ
ਨੰਨਾ- ਨੱਕ ਨਾਲ ਕੱਢਦਾ ਲਕੀਰਾਂ ਉੱਥੋ ਜਾਵੇ
ਕਹਿੰਦਾ ਜਦੋ ਲੜਦੇ ਨੇ ਇਹ ਭਾਈ ਪਾਸਾਂ ਵੱਟ ਜਾਵੇ-
ਪੱਪਾ- ਪਾਰਾ ਉੱਤਰ ਗਿਆ ਹੇਠਾਂ
ਫੱਫਾ- ਹੋ ਗਿਆਂ ਪੂਰਾ ਫਿੱਟ
ਬੱਬਾ- ਬਦਨਾਮ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆਂ
ਭੱਬਾ- ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਮੰਮਾ- ਹਰੇਕ ਤਾਈਂ ਪਦਵੀ ਮਹਾਨ ਦੀ ਦਿਵਾਵੇ
ਪਰ ਕਹਿੰਦਾ ਇਹਨਾ ਦੀ ਲੜਾਈ ਕੋਲੋ ਦੂਰ ਦੀ ਹੀ ਜਾਵੇ---
ਯਈਆ- ਯੱਕਾ ਗਿਆਂ ਮਿਲ
ਰਾਰਾ- ਰਸਤੇ ਦੇ ਵਿੱਚ
ਲ਼ੱਲਾ- ਲੜਾਈ ਗਈ ਮਿਟ
ਵਾਵਾ-ੰਿਵੰਦਰੀ ਨੇ ਹੋ ਪੈਂਤੀ ਇੱਕ ਮਿੱਕ
ੜਾੜਾ- ਨਿਬੇੜੇ ਵਾਲੇ ਅੱਖਰ ਦ
ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਜਾਵੇਅੰਤ ਚ ਨਬੇੜਾ ੜਾੜਾ ਹੀ ਕਰਾਵੇਂ
ੜਾੜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਬੰਦਾ ਮਾੜਾ ਜਿਹੜਾ ਚੁਗਲੀ ਹੈ ਲਾਵੇ
ਉਹ ਬੰਦਾ ਨਹੀ ਹੂੰਦਾ ਜਿਹੜਾ ਤੇਲ ਮੱਚਦੀ ਤੇ ਪਾਵੇ---
ਬਬਲੀ ਰਾਮਗੜ੍ਹ ਸ਼ੰਧੂਆਂ
ਲਹਿਰਾ-ਗਾਗਾ,ਸੰਗਰੂਰ
ਮੋਬਾਇਲ ਨੂੰ:98880-04205

0 comments:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !