ਨੂੰਹ-ਧੀ - ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਭਾਟੀਆ

ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ ਭਾਟੀਆ

   ਰਾਤ ਵੇਲੇ ਰੀਮਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਚੇਤਨ ਦਰਮਿਆਨ ਕਿਸੇ ਗੱਲੋਂ ਤਕਰਾਰ ਹੋ ਗਈ। ਚੇਤਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਚੀ-ੳੱਚੀ ਬੋਲਣ ਲੱਗਾ। ਹੇਠਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਸੁੱਤੇ ਰੀਮਾ ਦੇ ਸੱਸ-ਸਹੁਰੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਪੁੱਤ ਦੀ ਗੁੱਸੇ ਭਰੀ ਅਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਸੱਸ ਮੱਥੇ 'ਤੇ ਤਿਊੜੀਆਂ ਪਾਉਂਦੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ, ‘‘ਲਓ ਦੇਖ ਲਓ, ਮੁੰਡਾ ਕੰਮ ਤੋਂ ਥੱਕਿਆ ਆਉਂਦਾ ਏ•••• ਤੇ ਇਹ ਉਸ ਨਾਲ ਲੜਨ••••• ਕੀ ਕਰਨਾ••• ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਨੂੰ ਏਥੇ••••।'' ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਭਰਿਆ-ਪੀਤਾ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਉੱਪਰ ਆ ਕੇ ਇਹ ਜਾਣੇ ਬਗ਼ੈਰ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਹੈ, ਰੀਮਾ ਨੂੰ ਟੁੱਟ ਕੇ ਪੈ ਗਿਆ, ‘‘ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਐਸ ਵੇਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰਦੀ ਏਂ। ਇਕ ਗੱਲ ਸੁਣ ਲੈ ਜੇ ਤੂੰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤੰਗ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਗੁੱਤੋਂ ਫੜਕੇ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟ ਦਿਆਂਗੇ।'' ਤੇ ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਕਰਦਾ ਹੇਠਾਂ ਚਲਾ ਗਿਆ। 

   ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਕਿਹਾ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਰੀਮਾ ਦੇ ਦਿਲ 'ਤੇ ਹਥੌੜੇ ਵਾਂਗ ਵੱਜਾ। ਸਾਡੇ ਦਰਮਿਆਨ ਹੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਪਿੱਛੇ•••• ਇੰਨੀਆਂ ਗੱਲਾਂ•••• ਮੈਨੂੰ ਮਿੰਟ ਵਿਚ•••• ਬੇਗਾਨੀ••••• ਭੇਜਣ ਲਈ ਵੀ••••। 

ਤੇ ਉਹ ਫੁੱਟ-ਪੁੱਟ ਕੇ ਰੋ ਪਈ। ਚੇਤਨ ਸ਼ਾਇਦ ਸੌਂ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਹਾਓਕੇ ਭਰਦੀ ਰਹੀ। ਕੁਝ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਜ਼ਰਾ ਹਿੱਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਾ ਉਹ ਹੁਣੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਭਰ ਲਏਗਾ ਤੇ ਕਹੇਗਾ, ‘‘ਬਸ ਕਰ ਰੀਮੂੰ•••• ਛੱਡ ਹੁਣ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ।'' ਪਰ ਚੇਤਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਚੀਕਦਾ ਬੋਲਿਆ, ‘‘ਚੁੱਪ ਕਰ ਜਾ ਹੁਣ। ਦੋ ਘੰਟੇ ਹੋ ਗਏ ਤੈਨੂੰ ਰੋ-ਰੋ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਖਾਂਦੀ ਨੂੰ। ਡਰਾਮੇਬਾਜ਼ੀ ਬੰਦ ਕਰ ਤੇ ਸੌਣ ਦੇ।' ਤੇ ਉਸਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੇ ਹੁਣ ਰੀਮਾ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਰੋਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 

   ਸਵੇਰੇ ਉੱਠੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਬੇਹੱਦ ਭਾਰਾ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਸੁੱਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਹੇਠਾਂ ਗਈ ਤਾਂ ਤੜਕੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਕਈ ਸਵਾਲ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿਚ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਉਸ ਨੇ ਡਰਦੇ-ਡਰਦੇ ਸੱਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਈ ਲਿਆ। ‘‘ਦਿੱਲੀ ਚੱਲਿਐ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮਿਲਣ•••• ਫੋਨ ਆਇਆ ਸੀ ਓਹਦਾ। ਗੱਲ ਕਰਦੀ-ਕਰਦੀ ਵਿਚਾਰੀ ਡੁੱਸਕਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਖੌਰੇ ਕੀ ਹੋਇਆ। ਬਥੇਰਾ ਪੁੱਛਿਆ ਅਸਾਂ ਪਰ ਦੱਸਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਓਸ••••। 

ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਟਿਕਾਅ ਨਹੀਂ•••• ਇਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦਾ ਇਕ ਵਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਆਵਾਂ............।''

   ਰੀਮਾ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਚੇਤਨ ਨੂੰ ਤੱਕਣ ਲੱਗੀ ਪਰ ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖੇ ਬਗ਼ੈਰ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਲਈ ਗੇਟ ਵੱਲ ਵਧ ਗਿਆ। 

                                                                                                                                   ਐਮ.ਏ., ਬੀ.ਐੱਡ,

# 42, ਗਲੀ ਨੰ. : 2, 

ਐਕਸਟੈਂਸ਼ਨ : 2,

 ਕੁੰਦਨ ਨਗਰ,

ਫ਼ਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਸ਼ਹਿਰ।