ਆਲਣੇ ਚੋਂ ਡਿੱਗਾ ਬੋਟਬੋਟ ਨਹੀਂ
ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਰੂਹ ਸੀ
ਜਿਸਨੂੰ ਛੂੰਹਦਿਆਂ ਕਿੰਨੇ ਹੀ
ਅਹਿਸਾਸ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਛੂਹ ਗਏ
ਅੱਧਖੁਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸੰਸਾਰ
ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਤੱਤਪਰ
ਪੁੰਗਰ ਰਹੀਆਂ ਡਾਲੀਆਂ
ਜਿਹੇ ਕੂਲੇ ਖੰਭ ਲੰਮੀ
ਉਡਾਨ ਦੀ ਹਾਮੀ ਭਰਦੇ
ਮੇਰੀ ਹਥੇਲੀ ਤੇ ਤੜਪ ਰਿਹਾ
ਸਰੀਰ ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦ ਭਾਲਦਾ
ਕੰਬਦੀ ਚਹਿਕ ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ
ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਕਹਿੰਦੀ
ਆਲਣੇ ਚ ਪੈਰ ਧਰਦਿਆਂ
ਉਹਦੀ ਕੰਬਦੀ ਚਹਿਕ ਦੀ
ਸ਼ਾਤੀ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਮਨ ਦੀ ਇੱਕ ਅਣਕੀਤੇਪਾਪ ਦੀ ਤੜਪ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਤ
ਕਰ ਦਿੱਤਾ
ਜਸਵਿੰਦਰ ਨੀਲੂ
ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਸਾਹਿਬ
0 comments:
Speak up your mind
Tell us what you're thinking... !